Domatees Bibeer Patlicaaan

Japonca Oosakajin diye tabir edilen Osakalilara bayiliyorum. Bu guzide sehrimizin insanlari Japonya'da, kurallara uymamakla, kirmizi isikta gecmekle ve cevval, atakan, dusuncelerini pat diye soyleyen insanlariyla unlu. Tanidik geldi degil mi? Evet uyum saglamakta hic zorluk cekmiyorum. Kirmizi yanarken yol bossa atlayiveriyorum kimse yadirgamiyor. Sikiysa Tokyo'da yap bunu. Sonra bizim carsida pazarda her seye karisan teyzelerimizden var burda da. Gecen elmalara bakiyorum kirmizi mi alsam yesil mi diye, teyzenin biri hemen atladi, ben yesili cok seviyorum daha lezzetli degil mi diye. Bir de yollarda Iburamu Taturosesu'dan turkuler soyleyerek dolasan amcalar var. En bombasi da gecen gun yurdun onunden tomatooo, piimaaan, natsu natsu diye bagiran zerzevatci gecti. Evet bildiginiz Hisarustu'nun overlokcusu gibi bu da Osaka'nin zerzevatcisi. Yukarida Japonya'dan Oosakajin manzaralari. Ben de Oosakajinim bir yerde.

Adeta bir Japon miknatisi gibiyim. Yurdumuzun babasi sertligi ve kimseyle konusmamasiyla unlu. Ama biz niyeyse cok iyi anlasiyoruz. Surekli mutfakta karsilasiyoruz ve konusuyoruz. Hep mutfakta karsilasmamiz dolayisiyla bana yemek yemeyi cok sevdigin belli uzamissin kavak gibi dedi. Evet o da Oosakajin. Gecende de Turkiye'ye komsu ulkelerin cok olmasi sebebiyle ne kadar zor durumda oldugumuzu soyleyip surekli kavga edip etmedigimizi sordu. Japonya ada ulkesi olmasina ragmen bizim bir suru sorunumuz oluyor diye de ekledi.Eee atalari samuray.

Bu Japonlarda beni benden alan bir durum da yardim edemeyince kahrolmalari. Gecen gun bilgisayarim coktu. Okula goturdum. Dedim acamiyorum bilgisayarim bozuldu. Dediler kapagini mi kaldiramiyorsun. Coktugunu anlatmaya calistim. Bu sefer de pili mi bitti dediler. Ne pili ne kapagi deli etmeyin adami Japon musunuz diye cemkirmek istedim, Japonca'da cemkirme sozcukleri olmadigi icin yapamadim. Neyse gosterme yontemiyle derdimi anlatabildim sonunda. Leblebi dedigim halde anlamadiklari icin yuzlerce dilenen ozurden sonra bilgisayar bolumune gittik beraber. Cumartesi ogleden sonra olmasi sebebiyle erken cikmislar. Cumartesi olmasina ragmen gelmisler ama azicik erken ciktilar diye adam ozur dileye dileye mahvoldu, pazartesiye kadar bekleyebilir misiniz diyor utana sikila. Yerlere kadar egiliyor, utancindan gozume bakamiyor falan. Dedim sikma canini olur boyle seyler, beklerim ben pazartesiye kadar uzulme sen.

Gelelim haftanin en guzel olayina. Japon yemeklerini ne kadar cok! sevsem de kebapsiz daha fazla dayanamayacagimi anlayinca bayram kutlamasini bahane ederek dedim hadi Turk Restorani'na gidelim. Gitmek isteyen Japon arkadaslarimiz da oldugu icin 10 kisilik yer ayirttim once. Sonra kulaktan kulaga haber herkese ulasmis bir baktim 25 kisilik bir united colors of Kansai Gaidai grubu olmusuz(dansoz oldugunun duyulmasinin etkisi oldugunu zannediyorum). Neyse aradim bir daha restorani, dediler o kadar yerimiz yok. Herkese bir daha sorup daha ileri bir tarihe 25 kisilik yer ayirttim. Ama bu sefer de o tarihe kadar sayinin 40a cikmasindan korkuyorum. Ne dansoz meraklisi milletmis bunlar anlamadim.



Neyse biz yeri o kadar ayirttik bosa gitmesin, hem o kadar da bekleyemeyiz agzimizin suyu akti bir kere, gizlice Turkler olarak gidelim dedik. Ben, Pinar, Onur ve Zekeriya dedigimiz Onur'un Amerikan kankasi olarak gittik. Icerisi Japon kayniyordu. Efendim Japonya orasi ne var sasircak demeyin Turk Restorani'na bu kadar ilgi beklemiyordum. Neyse uzun bir aradan sonra herhangi bir restoranda garsonlarla Turkce konusmanin verdigi mutluluk inanilmazdi. Bir de Zac (Zekeriya) gider ayak ogrettigimiz "bujiler meme yapmis" kalibini garsona soylemeseydi iyiydi ama neyse. Yemeklerin tadi dogal olarak Turkiye'dekilerle degisiklik gostermekle birlikte hic de fena degildi. Ama onlar da Japonya'ya hemen uyum saglamislar, porsiyonlar pahali ve kucucuktu. Ayrica bir kebapcida masaya pide gelmez mi. Hayir efendim oyle hemen gelmez ama 300 yeni verirsen gelir. Neyse biz kebaplarimizi yerken Japon dansoz geldi. Kapi gicirtisina oynama becerisini gosteren yurdum insanlari biz gobek havasini duyunca tabi ki yerimizde duramadik ve dansozle beraber gobek attik. Normalde asla gobek atmayan-atamayan- Japonlar da bizden cesaret alip kalktilar, haydi Caponlar eller havaya yaptik beraber. Bu da gobek atan Caponlarin resmi. Flashtan utanip kacarlar diye flashsiz cektim o yuzden karanlik biraz.



Gelelim gunun yemegine kismina. Simdi size sorarim beyti mi sushi mi?