



Neyse ortam tam bir pazar ortamiydi. Heryer insan kayniyor ve "gel gel sushiye geeeeel" ve ya " en ucuz ahtapot burda gel abla bizden al" diye bagiran ogrencilerle doluydu okul. Bir de cadilar bayrami sebebiyle tuhaf kiyafetlerle dolasan ogrenciler de eklenince bayagi enterasan oldu.
-Turk dondurmasi ( Maras dondurmasi demek istiyorlar)
-Ana diliniz Ingilizce mi? ( Niye Ingilizce olsun? )
-Turkler hep boyle guzel mi? Bir fotograf cekilebilir miyiz? (Gozlerimin buyuk olmasi sebebiyle cok prim yaptigimi soylemistim :))
-Avrupa Birligi'ne yillardir basvurup kabul edilmiyorsunuz...
-Baskentiniz Istanbul degil mi?
-Siz de cubukla mi yemek yiyorsunuz? ( Ne alaka? )
-Ilhan Mansiz

Gelelim Japonya ve Japonlar hakkinda bilinmeyenlere. Festivalde masamiza cekik gozlu olmayan bir kiz geldi. Babasinin anneannesi Turkmus. Yani babasi Japon-Turk karisik. Annesi Perulu. Kiz da Peru'da dogmus, 8 yasinda da yani 10 yil once Japonya'ya tasinmislar. Yaninda kardesi de vardi, oyle konusurken muhabbet ilerledi, festival bitiminde beraber yemege gittik. Cok hos sohbet, kafasi calisan ve cok dolu bir kiz. Geldigimden beri boyle bir Japonla karsilasmamistim. Anlattiklariyla Japonya'da 2 aydan sonra ilk defa kultur soku yasadim sanirim. Gelelim anlattiklarina.
Japonya'da hayat "%100 Japon" olmayanlar icin cok zormus. Vatandaslik almak nerdeyse imkansizmis. Vatandaslikla hemen hemen ayni ozelliklere sahip sinirsiz vize tarzi birsey varmis ama Japon pasaportuna sahip olmak cok zormus. Bir tartisma programinda bu konu gundeme gelmis. Bir tarafta Japonya'da dogmus buyumus, Japonya'yi vatan bilen ama cekik gozlu olmayanlar, diger tarafta Japon milletvekilleri. Milletvekilleri bu insanlarin vatandaslik almasina sacmasapan bahanelerle karsi cikmislar hep. Sonra halka anket yapilmis sizce vatandaslik verilmeli mi diye. Halkin %80i de verilmemesi icin oy kullanmis. Yabanci uyruklular doktor, avukat, polis veya ogretmen olarak da kesinlikle is bulamiyorlarmis. Ozel sirketlerde yonetim veya ekonomi alaninda is bulabilen azinliklarin da yukselmesi cok zormus. Zaten daha onceden de Turkiye'deki Japon sirketlerinde de Turkler'e ayri Japonlar'a ayri maas politikasi oldugunu ve Turkler'e cok farkli davranildigini duymustum.
Koreli veya Cinliyseniz hayat daha da zormus. Japonya Kore'yi isgal ettigi sirada Kore'den calistirma amacli bir suru insan getirilmis zorla. Ikinci Dunya Savasi'ndan sonra Kore'den cekilirken bu insanlara da artik gidebilirsiniz ozgursunuz denmis. Ama beraberlerinde tek kurus bile goturmemek sartiyla. Bu durumda Kore'de hicbirseyleri olmayan bu insanlar gidememisler, kalmak zorunda kalmislar ve ayrimciliga mazur kalmamak amaciyla vatandasliklari olmamasina ragmen pek cogu isimlerini degistirmis. Yine Cinli veya Koreliler 4 kusaktir Japonya'da dogup buyumus olsalar bile vatandaslik almalari imkansiza yakinmis.
Bunlari anlatan Sofia isimli arkadasim da babasi Japon olmasina ragmen Japon vatandasi degil. 20 yasina gelince vatandaslik almak icin basvurup son derece zor olan bir sinava girmesi gerekiyormus. Peru'dan Japonya'ya geldiklerinden yani 8 yasindan beri cok zor gunler yasamislar. Ilk geldikleri yil bir gun kardesiyle okuldan donerlerken mahallenin Japon cocuklari ulkenize geri donun pis yabancilar diye bunlari dovmusler bile. Ilkokul, ortaokul ve lise hayati boyunca cekik gozlu olmamasi dolayisiyla hep dislanmis ve dogru duzgun bir arkadasi olmamis. Kardesi de ayni sekilde. Ev ararken de cok zorlanmislar hep. Japoncalari dogal olarak Japon gibi oldugu icin telefonda emlakciyla konusurken bir sorun olmuyormus. Eve bakmaya gittiklerinde bunlarin cekik gozlu olmadigini gorunce evin satildigini soyleyen cok emlakci olmus. Kiz da gecen yildan beri azinliklarin haklarini iyilestirmeyi amaclayan bir dernegin toplantilarina gidiyormus. Normalde Japon vatandaslari icin zorunlu olan egitim azinliklar icin zorunlu degilmis. Bu dernek sayesinde bu sene azinliklara da zorunlu hale getirilmis bu yil. Kucuk birsey de olsa yine de cocuklarimiza daha iyi bir Japonya birakma adina bir adim diyor kendisi. Cok zorluk yasamis ama umutlu ve mucadeleyi de birakmamaya da kararli. Ben bunlari duyunca gercekten soka girdim. Kibar, sonsuz saygili Japonlarin iclerinde ne firtinalar kopuyormus megersem.

Fotograf yine anlamsiz. Bos kalmasin dedim. Gittigim baska bir Turk Restorani. Rakiplerimi yavas yavas taniyorum.
